آغاز یک پایان

چگونه می خوانی حدیث غربت حسین (ع) و عباس (ع) را در این زمانه؟

با چه کلامی؟ با چه بیانی؟

که حسین (ع) هنوز هم علی اصغر(ع) را بر دستانش گرفته و فریاد میزند...

که هنوز عباس (ع) دستانش بریده می شود...

چگونه است که نمی سوزیم

در قتلگاه این روزگار که می سازیم؟

قتلگاهی که هر روز حسین (ع) و یارانش در آن کشته می شوند و ما را توان شنیدمان نیست

چگونه است؟!....

کدامین حسین را با صدایی بلند می خوانیم

کدامین حسین را...

حسین (ع) هنوز در کوچه های بی عدالتی ما به خاک و خون کشیده می شود

قیمه و آش رشته و شله زرد می شود

تا ما نبینیم

کودکانی که هر روز در اعتیاد، فحشا، فقر و محرومیت می میرند

کودکانی که هرروز قربانی می شوند...

چگونه است که این فریاد را نمی شنویم

آیا دوست من توان رد شدن از این بیابانت هست؟

بیابان امروز ما...

که هنوز هم از عدالت و عشق و انصاف و مسلمانی

در آن هیچ خبری نیست

آیا دوست من حسین (ع) را در این بیابان زیارت کرده ای؟